![DSC_0036[2]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/030/831_800x600.jpg?r=0)
![DSC_0045[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/030/835_800x600.jpg?r=0)
Van Dubai naar Bali
Door: Cindy
Blijf op de hoogte en volg Cindy
13 Januari 2016 | Indonesië, Denpasar
Dubai Airport
Half uur eerder dan gepland landen we om 4 uur ‘s nachts in Dubai. Plus een chille landing door de (auto)piloot. Wow de airport is Huge en mega druk. Dacht ik veel tijd te hebben om rond te neuzen voor mijn volgende vlucht. Staat er een rij van 3km voor de connection flights ARGH. En natuurlijk is gate C40 helemaal aan de andere kant van het vliegveld. Wordt weer rennen. Nog een kleine sprint naar de boarding bus want de gate mevrouw maakt een “schiet op” gebaar naar me. Staan we vervolgens nog rustig 10 minuten stil.
A fijn. De 9 uurtjes naar Bali kan ik zitten, liggen of dansen hoe ik wil. Alle stoelen voor, achter en naast me zijn helemaal vrij! Wel even een heart attack momentje tijdens de landing/daling. Het vliegtuig veranderde even in een achtbaan :’) Een soort vrijeval met stevige turbulentie en dat kriebelgevoel in je onderbuik… Van een aantal mede passagiers hoor je een kleine zachte gil, squeaky mice.
Hello Bali!
Het eerste waar ik aan denk als ik het vliegtuig verlaat is Pasar Malam. Jup, zo ruikt Bali dus echt… Alsof ik op de Tong Tong fair sta :’). BTW het is misschien wel 10 uur s avonds maar nog steeds 30 graden warm. Pfoee sweatingpigs in mijn vliegtuig outfit; legging + broek + drie shirts + een trui en een vest eroverheen + 2 mega zware backpacks. Gelukkig staat er een hotel shuttle bus op me te wachten zodat ik gelijk naar het hotel kan.
Eenmaal aangekomen in de aankomsthal kan ik de meneer met het bordje en mijn naam erop niet meer vinden. URGH lekker zoeken tussen de 1000 andere bordjes die daar staan met hun rug naar mij toe. De druppels zweet zijn niet meer te stoppen. Ik ben een serieuze lekkage. Het behulpzame informatiepuntteam probeert me te helpen. Maar vriendelijk lachen is nu erg moeilijk. De hitte, frustratie en vermoeidheid staat gelijk aan een hele onaardige Cindy. Inmiddels ook al weer 10 liters zweet lichter.
Uiteindelijk kon ik het hotel bellen met iemands telefoon. En maar wachten bij het informatiepunt. Eindelijk! Meneer Ossotel. Ik denk dat ik uiteindelijk in totaal maar 5 minuten heb staan wachten, maar het voelde als een uur :’). Het plan: snel naar het hotel douchen en slapen!
In het hotel voel ik me toch helemaal opgeladen. Blijkbaar genoeg geslapen tijdens de vlucht. Ik besluit 1 drankje te doen en stap de dichtstbijzijnde bar in... Volgende ochtend dikke kater, oops!
Half uur eerder dan gepland landen we om 4 uur ‘s nachts in Dubai. Plus een chille landing door de (auto)piloot. Wow de airport is Huge en mega druk. Dacht ik veel tijd te hebben om rond te neuzen voor mijn volgende vlucht. Staat er een rij van 3km voor de connection flights ARGH. En natuurlijk is gate C40 helemaal aan de andere kant van het vliegveld. Wordt weer rennen. Nog een kleine sprint naar de boarding bus want de gate mevrouw maakt een “schiet op” gebaar naar me. Staan we vervolgens nog rustig 10 minuten stil.
A fijn. De 9 uurtjes naar Bali kan ik zitten, liggen of dansen hoe ik wil. Alle stoelen voor, achter en naast me zijn helemaal vrij! Wel even een heart attack momentje tijdens de landing/daling. Het vliegtuig veranderde even in een achtbaan :’) Een soort vrijeval met stevige turbulentie en dat kriebelgevoel in je onderbuik… Van een aantal mede passagiers hoor je een kleine zachte gil, squeaky mice.
Hello Bali!
Het eerste waar ik aan denk als ik het vliegtuig verlaat is Pasar Malam. Jup, zo ruikt Bali dus echt… Alsof ik op de Tong Tong fair sta :’). BTW het is misschien wel 10 uur s avonds maar nog steeds 30 graden warm. Pfoee sweatingpigs in mijn vliegtuig outfit; legging + broek + drie shirts + een trui en een vest eroverheen + 2 mega zware backpacks. Gelukkig staat er een hotel shuttle bus op me te wachten zodat ik gelijk naar het hotel kan.
Eenmaal aangekomen in de aankomsthal kan ik de meneer met het bordje en mijn naam erop niet meer vinden. URGH lekker zoeken tussen de 1000 andere bordjes die daar staan met hun rug naar mij toe. De druppels zweet zijn niet meer te stoppen. Ik ben een serieuze lekkage. Het behulpzame informatiepuntteam probeert me te helpen. Maar vriendelijk lachen is nu erg moeilijk. De hitte, frustratie en vermoeidheid staat gelijk aan een hele onaardige Cindy. Inmiddels ook al weer 10 liters zweet lichter.
Uiteindelijk kon ik het hotel bellen met iemands telefoon. En maar wachten bij het informatiepunt. Eindelijk! Meneer Ossotel. Ik denk dat ik uiteindelijk in totaal maar 5 minuten heb staan wachten, maar het voelde als een uur :’). Het plan: snel naar het hotel douchen en slapen!
In het hotel voel ik me toch helemaal opgeladen. Blijkbaar genoeg geslapen tijdens de vlucht. Ik besluit 1 drankje te doen en stap de dichtstbijzijnde bar in... Volgende ochtend dikke kater, oops!
-
13 Januari 2016 - 10:40
Amy:
Heb jij voor dit jaar je Sound of the Music al kunnen zien. Zijn wij eind van het jaar er vanaf hahaha. -
13 Januari 2016 - 12:59
Yiela:
Super leuk! En dat was vast niet 1 drankje als je er een kater van krijgt :D -
13 Januari 2016 - 13:24
Cindy Man:
Nee ma, ik ben in slaap gevallen tijdens de intro en wakker geworden tijdens de outro dus dat telt niet als "gezien".
@Yiela maar dat was wel het plan :')
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
